Krótkie nabożeństwo
ku czci
Świętego Anioła Stróża

1. Miej to zawsze w pamięci

Od pierwszej chwili życia twego otrzymałeś od Boga – jednego z Aniołów Jego – za stróża, opiekuna, przewodnika twego, przez tę ziemską pielgrzymkę. Co za dobroć, co za miłość Ojca Niebieskiego ku tobie! Jaka wielka zacność duszy twojej, dla której zbawienia Bóg posyła – jednego z książąt niebieskich – od tronu swego.

Jakaż to wierność tego św. Anioła w wypełnianiu włożonego nań od Boga obowiązku względem ciebie! Od kolebki do trumny nie opuszcza cię ani na chwilę ten najstarszy, najwierniejszy, nieodstępny twój przyjaciel w życiu – przy śmierci – aż do sądu przy skonie!

On to cię w ciemnościach oświeca – w cierpieniach pociesza – w przygodach strzeże – w zwątpieniu serca dodaje – z niebezpieczeństw mnogich wybawia – On cię chwiejącego się wstrzymuje – walczącego wzmacnia – upadłego podnosi – w grzechu usypiającego do powstania budzi. On twe modły razem ze swemi Bogu przedstawia – on nieprzyjaciół twej duszy gromi – on cię po śmierci przed sąd Boski poprowadzi. Ale któż to wszystko wyliczyć potrafi, co ten dobry Anioł Stróż nam wyświadcza? Możemy o nim powtórzyć to, co młody Tobjasz o swoim świętym Rafale wyrzekł: &lraquo;Wszego dobra jesteśmy przezeń napełnieni!» (Tob. 12) A cóżby z ciebie dziś było – gdyby nie ta jego najczulsza i najtroskliwsza nad tobą opieka?!

2. Miej to zawsze w pamięci

Coś winien za tyle dobrodziejstw twemu Aniołowi Stróżowi? Wkładają one na cię wzajemne, święte obowiązki. Jeśli masz serce, spytaj z tymże Tobjaszem: „Cóż mu za zapłatę damy? Albo, co może być godnego dobrodziejstw jego?” (Tob. 12)

Cokolwiek uczynisz, mniej uczynisz, niżeliś winien! Winieneś zaś temu św. Stróżowi twemu podług wykładu św. Bernarda:

1. Pełną uszanowania pamięć na obecność jego. W każdym więc miejscu, czasie, czynie, słowie – przy każdej myśli pomnij na to: „Anioł Boży przy mnie” – On mnie widzi, słyszy. To cię zachowa od zdrożności!
2. Winieneś posłuszeństwo natchnieniom jego, gdy cię oświeca, ostrzega, napomina, zachęca, byś unikał złego, postępował w cnotach i powstał rychło z upadku.
3. Winieneś Mu ufność nieograniczoną, z którą masz się doń uciekać we wszystkich potrzebach, pokusach, troskach, niebezpieczeństwach duszy i ciała, bo On umie, chce i może ci dopomóc.
4. Winieneś na koniec nabożeństwo nie dla przyjętego zwyczaju, ozięble, lada-jako odprawione, lecz pochodzące z serca, przeniknionego czcią, miłością, ufnością i wdzięcznością. Nabożeństwo czułe, gorące, stałe, codzienne, słowem takie, jakie są przysługi, które ci Anioł twój wyświadcza.

Do tego ci posłuży nabożeństwo, tu podane. Używaj go stale, mianowicie przed uroczystością ŚŚ. Aniołów Stróżów, odpraw je przez 9 dni, a w samą uroczystość (2 października), jeśli możesz, przystąp do ŚŚ. Sakramentów ? i tem wynagródź niejako to, coś w ciągu roku zaniedbał.

(L.3861. Pozwalamy przedrukować. Kraków, dnia 12 kwietnia 1918 r. L.S. Nakład Wydawnictwo Księży Jezuitów. Drukarnia ?Przeglądu Powszechnego?)