„Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje,
tam Ja jestem pośród nich”
Mt 18, 20
Jak miłe są Twoje przybytki,
Panie Zastępów!
Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich,
serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.
Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo,
gdzie złoży swe pisklęta:
przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże!
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.
Szczęśliwi, których moc jest w Tobie,
którzy zachowują ufność w swym sercu.
Przechodząc suchą doliną, w źródła ją zamieniają,
a wczesny deszcz błogosławieństwem ją okryje.
Mocy im będzie przybywać,
ujrzą na Syjonie Boga nad bogami.
Panie Zastępów, usłysz modlitwę moją,
nakłoń ucho, Boże Jakuba.
Spójrz, Boże, tarczo nasza,
wejrzyj na twarz Twojego pomazańca.
Doprawdy, dzień jeden w przybytkach Twoich
lepszy jest niż innych tysiące.
Wolę stać w progu domu mojego Boga
niż mieszkać w namiotach grzeszników.
Bo Pan Bóg jest słońcem i tarczą,
On hojnie darzy łaską i chwałą,
nie odmawia dobrodziejstw żyjącym nienagannie.
Panie Zastępów,
szczęśliwy człowiek, który ufa Tobie!
Ps 84
|